NU NOG DE DALEN ERUIT POETSEN

Scoreverloop & doelpuntenmakers:
1-0: Dez
2-1: Daan
3-1: Daan (Strafschop)
4-2: Reno

Vanochtend, om 10:15, traden wij aan tegen Soccer Boys uit Bleiswijk op het (kletsnatte) hoofdveld.
Helaas, vanwege de bekende reden, geen thuispubliek aanwezig (een handjevol "rijders" van de tegenpartij was er wél) en de regen voegde daar een mistroostige lading aan toe. Het hart van ons normaal gesproken levendige complex klopte wel, maar leven deed het niet.

De wedstrijd:
Op het veld leefde het gelukkig wél en mede daardoor was het een aantrekkelijk potje om naar te kijken.
De eerste 35 minuten waren voor ons, de eerste 20 minuten van het tweede bedrijf waren we gelijkwaardig , maar het laatste kwartiertje kwamen we bijna niet meer onder de druk vandaan omdat we (positief) de bal veelal weer konden overnemen, maar (helaas) ook net zo snel, door slordige (overhaaste) passing, weer inleverden.

Vóór dat laatste Bleiswijkse-kwartiertje sloegen we drie keer toe.
De 1-0 kwam van de voet van Dez die magnifiek anticipeerde op een slechte breedtepass, de bal veroverde door deze achter zijn standbeen langs mee te nemen, daarmee zijn tegenstander uitspeelde en daarna overtuigend het net liet bollen.
De tweede treffer was van Daan, hij was sterker dan zijn directe tegenstander in een één tegen één duel, zette een extra stap, vuurde de bal richting het doel en sloeg het lederen monster, via de vuist van de keeper, in de rechterbovenhoek.
Goal nummertje drie was eveneens van Daan, een bekeken (terecht gegeven) strafschop.

Vlak voor het rustsignaal zorgde doelman Giel er hoogstpersoonlijk voor dat de marge twee bleef.
Hij veroorzaakte een strafschop die de goed leidende arbiter Bert van Namen pas in tweede instantie toekende aan Soccer Boys omdat onze grensrechter, Patrick De Regt (sportief als hij is) aangaf dat Giel een overtreding had gemaakt.
Onze sluitpost maakte zijn foutje echter goed door de goed en hard genomen pingel, met een zweefduik uit het doel te boksen.

Ruststand: 3-1.

De 2e helft waren de ploegen in evenwicht en leek er geen vuiltje aan de lucht.
Toch kantelde de wedstrijd en dat had twee oorzaken: de tegenstander ging hoger druk zetten met als doel ons vast te zetten op onze eigen helft én we leverden veel te snel de bal weer in wanneer we die veroverd hadden.
Het werd, niet verrassend, 3-2 maar Reno gooide het duel niet lang daarna keihard op slot door een rebound, van zijn eigen schot, prima af te ronden.
De eerste driepunter is binnen.

Tot slot:
Het veldspel kon beter, de passing ook maar de afronding was uitstekend en de werklust eveneens.
Er staat een team op het veld (dat kan iedereen inmiddels wel zien) en als dat team de dalen eruit weet te poetsen en elke week zijn niveau haalt ga je je wedstrijden "makkelijker" en eerder over de streep trekken.