JUSTIN SCHIET UIT ZIJN SLOF

Als een waardig afscheid heeft Zestienhoven van jong tot oud met groot eerbetoon afscheid genomen van Hans Lukas. Ieder elftal stond wel of niet gearmd in het gelid om Hans Lukas op zijn of haar moment te gedenken.
Ons eerste elftal liet er helemaal geen gras over groeien en had op initiatief van Justin een prachtig shirt aan met de tekst: “…..Hans bedankt voor alles, we zullen je nooit vergeten……”



Zoals Peter Vermeij, onze oud voorzitter, in het memorial voortreffelijk verwoordde  “Ontelbaar zijn de uren welke hij voor Zestienhoven, tot voor kort nog, actief is geweest. Het is simpelweg ondoenlijk om te benoemen wat hij in al die jaren voor werkzaamheden binnen de club heeft verricht. Zestienhoven zal hem node missen. Het enige wat blijft,  is de herinnering. 

Onze balsponsor van vandaag is niet minder dan Aren Reijngoud. Een zeer succesvolle, jonge ondernemer met twee goed lopende cafés:  Boudewijn en Proeflokaal Reijngoud. Aren speelt al vele jaren voor zijn club “Zestienhoven”. Na de selectie speelt hij nu met zijn matties in het vierde. Hij kon helaas niet op de sponsorfoto, daar hij met zijn team tegen BVCB moest voetballen.

Zijn bal werd overgenomen door onze Pupil van de week, Xavi Morais, vergezeld door zijn moeder, zusje, opa en oma.  Eindelijk was het zaterdag  en kon hij meedoen aan de warming-up met de jongens van het Eerste. Hij deed dit met volle overgave. Na de minuut van herdenken, legde hij de bal op de middenstip en liet de spelers zien, hoe er gescoord moet worden. Daarna nam hij plaats in de dug-out. 

Met Joop weer binnen onze gelederen, hingen de shirtjes netjes aan de haakjes, de ballen waren opgepompt en de broodjes stonden op de tafel. Wij waren  er klaar voor. Met de wetenschap van die dramatische uitwedstrijd tegen nog vers in het geheugen, stonden wij vanmiddag wederom tegenover elkaar.
Vorige week verloren zij maar met liefst 18-1 van Bergambacht. Wat is er de afgelopen week met hen gebeurd ….
Het moéten winnen was voor ons één ding, dat is zeker. 

Hoe moeilijk dit voor onze jongens was, bleek wel in de eerste helft. Er was geen doorkomen aan en de jeugdige keeper van HOV/DJSCR stond dikwijls in de weg. Combineren in de zestien was onmogelijk en eigenlijk zat het niet echt mee. Wat Steve, Ceny en Steven ook probeerden, het lukte niet. Mitchell schoot de bal snoeihard op de lat en Steven kopte de bal nog op de kruising. Pech.
Een enkele keer kwam HOV/DJSCR eruit. Onze jongen in de verdediging Sef, Hakim, Jos en Erwin  waren messcherp en beducht op gevaarlijke uitvallen. Naast wat scherpe voorzetten kreeg Erwin de kans om de 1-0 in te schieten. Helaas ging ook deze bal naast het doel.

Waar we voor vreesden, gebeurde bijna toch. Hakim beoordeelde de bal verkeerd en de spits van HOV stond oog in oog met Jasper. Met een katachtige reflex hield Jasper de bal tegen, hij wierp vervolgens de bal naar Ceny, die zag Bradley vrij opkomen, een mooi één-tweetje tussen deze jongens ontstond spontaan, omdat er even wat ruimte was: Ceny schoot de bal naar Bradley en die scoorde feilloos de 1-0. Een zucht van verlichting langs de lijn en opluchting binnen het veld. In dezelfde minuut floot de goed fluitende scheidsrechter voor de rust. 

Onze toeschouwers hadden nauwelijks hun plek terug gevonden of de bal lag in het doel van HOV/DJSCR. Justin schoot de bal eerst tegen de lat en vervolgens de terugkomende bal in het doel: 2-0.
Je merkte dat de schroom van onze jongens was afgegooid en er werd weer gevoetbald. Tijdens de rust vonden er twee wisselingen plaats: Ryan nam de plaats in van Steve en Perry viel in voor Sef. Beide spelers kwamen terug van een blessure en werden voorzichtig gebracht.
Uit een corner nam Perry de bal op zijn slof en schoot de 3-0 binnen. Zestienhoven dartelde weer. Ryan omspeelde enkele spelers en schoot uit een moeilijke hoek de 4-0 binnen.

Daar waar de ruimte in de 1e helft zeer beperkt was, was er nu ruimte volop. Diverse combinaties zorgden voor vele kansen. Justin werd teruggefloten uit een buitenspel positie. Hij was zo getergd, dat hij op jacht ging naar meer. Uit een combinatie met Steven, scoorde hij de vijfde. Even later kwam de bal terug van de keeper en dankjewel: 6-0. Het moest niet gekker worden. De zevende tikte hij ook nog eens binnen: 7-0!!
Bij die moeizame uitwedstrijd was hij ook al de matchwinnaar. Daar scoorde hij de 3-4. Toen waren wij heel blij, maar nu ook. Justin in het bijzonder. Zijn dag kon niet meer stuk en mocht de wedstrijdbal mee naar huis nemen. Uiteindelijk een verdiende overwinning.

In deze derde periode zijn we nog ongeslagen met 9 uit 3.
Volgende week is er geen competitievoetbal.  Er staat voor a.s. dinsdag nog wel de wedstrijd voor de Corso Casino Cup op het programma. Om 20.00 uur in en tegen Zuid-Beijerland (ZBVH). De week daarna (6 april) volgt de lastige uitwedstrijd tegen SDV. 

Onze reserves speelden tegen het eveneens hooggeplaatste DVO’32. Er moest gewonnen worden om aansluiting te behouden.
Onze spelers begonnen goed aan de wedstrijd. Een één-tweetje tussen Steffen en Clinton, die beheerst in het doel schoot. Helaas kwam DVO terug en wist 4x te scoren. 1-4 was de einduitslag. Het kampioenschap is wel heel ver weg, maar niet onmogelijk. 

Ons JO19-1 is nog steeds ongeslagen en doet het fantastisch in deze zware poule. Vandaag was Leonidas de klos en werd met 7-1 afgedroogd.